گفت‌وگو با عوامل «مرضیه جان» که جمعه آخرین اجرایش روی صحنه می‌رود

مهدی ضیاچمنی، این نمایشنامه را با اقتباس از داستان بلند «آئورا» اثر کارلوس فوئنتس نوشته است. او درباره این اثر می‌گوید: نگارش این کار، پیشنهاد سمانه زندی نژاد، یکی از کارگردانان مطرح کشور بود. روز‌هایی که مشغول نوشتن بودم در شیراز سیل آمد و من، مستقیم و غیرمستقیم تحت تأثیر ویرانی سیل بودم. سیل و تخریب ناشی از آن که در نمایش به آن اشاره می‌شود تمثیلی از تخریبی است که درون احمد (با بازی سپهر ملاحسینی) اتفاق می‌افتد. در این نمایش، احمد درگیر عشق می‌شود و می‌توان گفت همچنان که سیل در شیراز، ویرانی به بارآورده، این عشق نیز لحظه به لحظه روح احمد را تخریب می‌کند.

کارگردان نمایش «مرضیه جان» که از تابستان امسال به دنبال متنی درخور برای اجرای تئاتر بوده است، می‌گوید: متن‌های زیادی می‌خواندم و دوست داشتم بعد از بازگشایی سالن‌های تئاتر دستم پر باشد. در جست وجوی نمایشنامه خوب با مهدی ضیاچمنی صحبت کردم و او این متن را به من پیشنهاد داد. بدون شک، تمرین در دوران همه گیری کرونا که رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی نیز سختگیرانه‌تر شده دشوار است، آن هم برای بازیگرانی که به فراخور نمایشنامه باید سرفه‌های پشت سرهم داشته باشند، با صدای بلند حرف بزنند یا حتی فریاد بکشند. مسعود قربانی، دشواری‌های کارگردانی با چاشنی کرونا را تشریح می‌کند: تمرین‌ها دشوار بود، چون هم زمان با اوج کرونا کار می‌کردیم و خطر بزرگی را به جان خریدیم. تنها کاری که از دستمان برمی آمد این بود شیوه نامه‌های بهداشتی را کامل رعایت کنیم و خداراشکر هیچ کدام از اعضای گروهمان کرونا نگرفتند. البته نمایش، کم بازیگر است، اما آن‌ها سختی هایش را در تمرین چشیدند، زیرا مجبور بودند با ماسک کار کنند.

«مرضیه جان» با بازی سپهر ملاحسینی، نینا گودرزی و مهلا مطبوعی و با کمک گرفتن از تلویزیون (استفاده از تصویر در تئاتر)، روی صحنه می‌رود. قربانی درباره این شیوه از اجرای نمایش می‌گوید: کار خیلی سختی بود، اما تجربه شیرینی شد. سه بار طراحی این نمایش را به دلیل اینکه نتوانستیم در سالنی که می‌خواهیم اجرا شود، تغییر دادم. ابتدا طراحی دوسویه بود و قصد داشتم در سالن اشراق اجرا کنم. سالن طبقه پایین آنجا، یک سالن دوسویه با امکانات خوب است، اما متأسفانه در اختیار ما قرار نمی‌گیرد.

 

اگر می‌خواستم تجهیزات سالن اشراق را در اینجا نصب کنم باید تقریبا به قیمت نصف تجهیزات موجود، هزینه می‌کردم بنابراین کار را به تک سویه تغییر دادم و طراحی نور و دیتا پروژکشن نیز تغییر کرد. اجرا را در پردیس تئاتر مستقل نهایی کردیم و از مسئولان اینجا که می‌کوشند در این موقعیت بحرانی، چراغ سالن تئاتر را روشن نگه دارند قدردانی می‌کنم. به گفته قربانی زحمت تهیه تصاویر به عهده عماد رحمتی بوده است: او یکی از اصلی‌ترین افراد برای شکل گیری نمایش «مرضیه جان» است و برادرانه کنارم بوده است.

او از تعداد مخاطبان این اثر نمایشی در شرایطی که افراد کمی ترجیح می‌دهند به سالن‌های تئاتر بیایند، راضی است و بیان می‌کند: دو هفته اول از حضور علاقه‌مندان انرژی زیادی گرفتیم و انتظار داشتیم حضور پررنگ مردم در هفته‌های بعد ادامه دار باشد، اما متأسفانه این طور نشد. به نظرم باید فکر جدی برای تبلیغات کنیم تا مخاطب را به سالن بیاوریم.

از نقد‌های که به نمایش «مرضیه جان» وارد شده است قیمت بالای بلیت در مقایسه با گذشته است. قربانی توضیح می‌دهد: بعد از تعطیلی سالن ها، قیمت پایه بلیت را ۵۵هزار تومان اعلام کردیم. عده‌ای به این کار اعتراض کردند و گفتند مگر چهره دارید، اما همیشه نیاز به حضور چهره نیست. ما در شرایطی که ۵۰درصد از ظرفیت سالن را در اختیار داریم و سلامتی اعضای گروه به دلیل شیوع کرونا تهدید می‌شود قیمت بلیت را نسبت به نمایش‌های قبل زیاد کردیم.

 

من اثرم را ارزان به دست نیاورده ام که بخواهم ارزان بفروشم. با این حال برای همه اقشار جامعه به ویژه هنرمندان و دانشجویان تخفیف در نظر گرفته ایم و آن‌ها می‌توانند با ۳۹هزار تومان نمایش را ببینند. تنها نمایش فعال در مشهد، هر شب تا جمعه، هشتم اسفند از ساعت ۱۸:۳۰ روی صحنه است. علاقه‌مندان به تماشای این اثر نمایشی می‌توانند به پردیس تئاتر مستقل «تماشاخانه انوشیروان ارجمند» واقع در صارمی ۵۰ پلاک ۷۸ مراجعه کنند.